mene gore esl dost dar gunde dostunu tek qoymamalidir.Bele bir atalar sozu var'dost dar gunde taninar.bu fikrin arxasinda boyuk mena durur.lakin fikrimce indiki dovrumuzde dar gunde dostunun yaninda olan dostlar cox azdir.Indiki bezi dirnaqarasi dostlar ancaq yemek dostudurlar.buna bezen naqillarimizda darast gelinir.meselen Nizami Gencevinin 'Xeyir veSer eserinde bele dostdan behs olunur.
bele dostlarla yanasi yaxsi ve pis gunda oz dostuna arxa dayaq olan ,sevincine sevinen ,kederine kederlenen sadiq dostlar da var.bele dostlarin hemise sirlerini boluse bilecekleri sirdaslariolur.
Bundan basqa fikrimce esl dost deye bileceyimiz insan dostunun sehvlerini uzune demeyi bacarmalidir.bezileri bele etseler dostlarinin onlardan inciyeceyini dusunurler.Lakin dost onun sehvlerini uzune deyen dostunun heqiqeten de esl dostu olduqunu anlayacaq ve bele dost secdiyi ucun sevinecek.Muasir dovrde bele dostlarin olmasini cox isterdim